Nabeelden, over de niet gemaakte foto

Geïnitieerd als boek (uitverkocht) in 2002 en uitgegeven door uitgeverij De Balie, heeft Nabeelden sinds 2010 de vorm van een audio-tafel, permanent te beluisteren in het Nederlands Fotomuseum.
De verhalen, geschreven en ingesproken door merendeels fotografen en kunstenaars, vertellen over het moment dat de fotograaf voorbij liet gaan. Ze beschrijven de voorstelling en benoemen het onvermogen óf de onwil van de fotograaf, dat ene beeld vast te leggen.
Want wat gebeurt er als een belangrijk moment niet kan worden vastgelegd? In hoeverre beïnvloedt die gemiste foto het denken, de verbeelding? Wat is de impact van het geziene beeld op ons geheugen? En kunnen deze –fluïde, want nooit vastgelegde- nabeelden leiden tot nieuwe gedachten en verhalen?
Nabeelden gaat over de ambivalente verhouding tussen het beeld en de fotograaf, maar ook over taal, beeldcultuur en het ontbreken van beeld.
Een project over fotografie, maar zonder foto’s.

Ideeën horen rond te reizen. Daarom is deze installatie ingericht om te kunnen reizen en groeien. Het streven is deze compacte tafel naar andere delen in de wereld te brengen die wellicht een andere verhouding hebben naar het (fotografische) beeld.

Uitnodiging aan schrijvers (herschreven voor de publicatie in The Photographer’s Playground, publisher Aperture, Januari 2014, Amsterdam

Dear friend,

We were in a car getting lost in one of Antwerp’s old neighborhoods, trying to find our way back to the ringway. We pulled over for a bit and there I saw them, slowly moving on the pavement: two young girls, identical twins, walking next to each other, their nanny right behind them. The girls each had one eye taped over, the left girl’s right eye and the right girl’s left eye. Together they saw with one pair of eyes, as if to complement each other’s eyesight, as if together they could see with full depth of field. How would they see, and what were they, simultaneously, looking at? Probably not at me, who kept on staring at the girls while the car started moving again, the camera sitting on the dashboard.
Many of us carry a photo in our memory: an event or a moment that we saw but failed to capture in a photograph. Perhaps the camera was out of film or the battery empty, or perhaps the moment was simply too important.
Sometimes such perceived moments haunt you like persistent after-images. These images are fluid, because never recorded. Perhaps these kinds of after-images will lead you to new thoughts and new stories.
With these considerations I invite you to write a story about your untaken photographs. The story might be better than the photograph could ever have been.

Warmest regards,

Rein Jelle Terpstra

Also published in The Photographer’s Playground, publisher Aperture.
Edited by Jason Fulford and Gregory Halpern, 2014).

The Photograph not taken

Met niet gemaakte foto’s van: 
Hans Aarsman, Tiong Ang, Maria Barnas, Jurriaan Benschop, Ad van Denderen, Leo Divendal, Douwe Draaisma, Nickel van Duijvenboden, Michel Francois, Hanne Hagenaars, Arnoud Holleman, Ine Lamers, Roos van Mierlo, Arjen Mulder, Paulien Oltheten, Frans Oosterhof, Willem Popelier, Joke Robaard, Jan Rothuizen, Julika Rudelius, QS Serafijn, Martine Stig, Marianne Theunissen, Ronald van Tienhoven, Hannes Wallrafen, Anneke Walvoort, Dirk van Weelden, Luuk Wilmering en Mattie van der Worm.